Minn “Il-Glorji ta’ Marija” ta’ San Alfons Maria de Liguori
Il-Madonna nnfisha rrivelat lil Santa Eliżabetta ta’ l-Ungerija li “meta missierha u ommha ħallewha fit-tempju hija ddeċidiet li żżomm lil Alla waħdu bħala missierha, u sikwit kienet taħseb kif setgħet togħġbu l-iktar”.
Hija qalet li Santa Eliżabetta li mill-kmandamenti kollha, l-iktar wieħed li dejjem żammet quddiem għajnejha kien: Inti għandek tħobb lil Mulej Alla tiegħek; u li f’nofs il-lejl marret quddiem l-altar tat-tempju biex titolbu jagħtiha l-grazzja li tħarisha kollha, u wkoll li tibqa’ tgħix biex tara t-twelid ta’ Omm il-Feddej, titolbu bil-ħniena fl-istess ħin li jħarsilha għajnejha biex taraha, lsienha biex tfaħħarha, jdejha u saqajha biex taqdiha, u irkubtejha biex tadura l-Iben divin tagħha f’ġufha. Santa Eliżabetta, kif semgħet dan, qalet: “Iżda, Sinjura, inti ma kontx mimlija bil-grazzja u l-virtù?” Marija wieġbet, “Kun af li jiena kont inqis lili nnifsi l-iktar persuna li ma niswa xejn u li ma jistħoqlix il-grazzja divina, u għalhekk kont nitlob bil-ħerqa biex ikolli l-grazzja u l-virtù.”
U biex inkunu ċerti mill-bżonn assolut li nitolbu lil Alla l-grazzji li neħtieġu, hija żiedet tgħid: “Taħseb inti li jiena kelli l-grazzja u l-virtù mingħajr ma tħabatt għalihom? Kun af li jiena ma rċevejt l-ebda grazzja mingħand Alla mingħajr taħbit kbir, talb kontinwu, xewqa ferventi, u ħafna dmugħ u mortifikazzjonijiet.”
Santa Briġita kellha rivelazzjonijiet dwar il-virtujiet u dak li kienet imdorrija tagħmel il-Verġni Mqaddsa fi tfulitha:- “Minn ċkunitha Marija kienet mimlija bl-Ispirtu s-Santu, u filwaqt li kibret fiż-żmien kibret ukoll fil-grazzja. Minn dak in-nhar il-quddiem hija ddeċidiet li tħobb lil Alla b’qalbha kollha, sabiex qatt ma toffendih, sew bil-kliem jew bl-għemil; u għalhekk stmerret il-ħwejjeġ kollha ta’ din id-dinja. Hija tat kull ma setgħet lill-foqra. Kienet meqjusa fl-ikel tagħha, u kienet tiekol biss daqs kemm kien biżżejjed biex issaħħaħ lill-ġisimha. Iktar tard, meta sabet fl-Iskrittura mqaddsa li Alla kellu jitwieled minn Verġni, biex ikun jista’ jifdi lid-dinja, ruħha tant xegħlet b’imħabba divina, li ma setgħet tixtieq u taħseb fuq xejn ħlief lil Alla; u billi sabet il-kuntentizza fiH biss, hija kienet taħrab kull kumpanija, saħansitra tal-ġenituri tagħha li ma jmurx li l-pereżenza tagħhom ma tħalihiex taħseb fih. Hija xtaqet, bl-akbar ħerqa, li tgħix saż-żmien tal-miġja tal-Messija, sabiex tista’ tkun il-qaddejja ta’ dik il-Verġni xxurtjata, li stħaqqilha tkun Ommu.”
Nafu wkoll mir-rivelazzjonijiet ta’ Santa Briġita, li “hija ddeċidiet li tikkonsagra l-verġinita tagħha lilu, u li ma jkollha xejn fid-dinja, u li tagħtih ir-rieda tagħha kollha kemm hi.”